به گزارش فائزون، ۲۶ مردادماه در تقویم جمهوری اسلامی ایران به نام غیور مردانی ثبت شده است که رنج اسارات و سختیهای شکنجه دشمن را به امید بازگشت به میهن اسلامی سپری کردند.
مردانی که در ایستادگی و مقاومت اسوه و الگوی برجسته در طول تاریخ ایران اسلامی بودند و هستند و با پایداری، تکلیف خود را به اسلام و ایران به شایستگی ادا کردند و نشان دادند که لحظهای دست از دفاع از میهن اسلامی و خاک مقدس کشور برنمیدارند.
قطعنامه ۵۹۸ که امضا شد چشمها بیش از گذشته منتظر بازگشت فرزندان میهن بود، فرزندانی که سالها در جنگی نابرابر از خاک وطن دورمانده بودند؛ ۲۶ مرداد ۱۳۶۹ اولین کاروان اسرای جنگ به ایران بازگشتند و بهخاطر صبرشان قهرمان نامیده شدند.
به همین مناسبت به سراغ چند نفر از آزادگان سرافراز دفاع مقدس رفتیم تا خاطرات و ایثار خود را در مدت اسارت برای نسل امروز بیان کنند.
همچنان آماده دفاع از حریم اسلام و میهن هستیم
حسن هاشمزهی جانباز و آزاده دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار تفتان ما بیان کرد: همچنان که در هشت سال جنگ تحمیلی و عرصه مقابله با جبهههای متحد شرق و غرب و مستکبران نشان دادیم، در شرایط حاضر نیز آماده جانفشانی و دفاع از حریم اسلام و میهن هستیم.
هاشمزهی اظهار کرد: در دوران سخت دفاع مقدس و اسارت در چنگال بعثیها تمام دشواریها را به جان خریدیم تا عزت و عظمت اسلام و میهن حفظ شود و هم اینک نیز باقوت به استحکام و پایداری اسلام و انقلاب اسلامی میاندیشیم.
وی افزود: رژیم بعثی عراق در هشت سال جنگ تحمیلی، اسیران را بهشدت مورد اذیت و آزار قرار میداد و هماینک نیز باگذشت سالها آثار و جراحات ناشی از آن دوران دشوار را دوش میکشیم.
هاشمزهی ادامه داد: اسرای ایران در چنگ بعثیهای عراق از حداقلهای خدمات، محروم بودند و بازگوکردن خاطرات آن دوران دشوار بسیار دردآور است.
وی تصریح کرد: بسیاری از خاطرات جنگ و اسارت قابلبیان نیست، اما همین که ملت بزرگ ایران و مسئولان باید بدانند، تذکره دشواریهای اسارت و جنگ روح انسان را میآزارد.
هاشمزهی عنوان کرد: در هشت سال جنگ تحمیلی و دوران اسارت حامی اسلام و رهبری بودیم و در سالهای انقلاب همان رویه را حفظ کردیم. امیدواریم مسئولان نیز قدردان خدمات ارزشمند شهدا و خانوادههای معظم آنها و جانبازان و آزادگان باشند و در راه خدمت به مردم با جدیت و کیفیت بیشتر و بهتری در صحنه باشند.
ایمان و امید مهمترین پیام زندگی یک آزاده است
رضا آهنجان جانباز و آزاده هشت سال دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به اینکه دفاع از میهن در برابر دشمن یکی از وظایفی بود که ما را راهی جبههها کرد بیان کرد: بنده در تاریخ ۳۱ تیرماه سال ۶۷ در منطقه عملیاتی شلمچه اسیر شدم و به مدت سه سال در اسارت بودم.
این آزادمرد از خاطرات دروان اسارتش گفت: در دوران اسارت سختی زیاد بود از نظر آب و غذا و حتی حمام نداشتیم اوایل اسارت بعد هشت ماه حمام رفتیم که آن هم تنها با ۳ لیتر آب در یک قوطی روغن باید استحمام میکردیم.
وی با اشاره به خاطراتی و سختیهای دوران اسارت تصریح کرد: یک خاطره که از آن دوران میتوانم بگویم؛ چون فامیلم آهنجار بود وقتی از ما می پرسیدن اسمتان چیست؟ میگفتم رضا اهنجار و آنها فکر میکردن من آهنگرانم هم شبیه او بودم هم فامیلم را اشتباه متوجه میشدند و به این دلیل من را به بسیار کتکزدن در حدی که دندانهایم شکست و از بیهوش شدم و وقتی به هوش آمدم خود را در درمانگاه آسایشگاه دیدم.
آهنجار با بیان اینکه با همه سختیها و شکنجهها اما امید و ایمان قلبی که داشتیم باعث تقویت روحیهمان میشد افزود: ایمان به خدا خیلی مهم است و در دوران اسارت امید بازگشت به کشور و ایمان قلبی که در دلهای بچهها بود و همچنین بیان رشادتهای ضرت زینب (س) و حضرت زینالعابدین (ع) که با تحمل سختیهای دوران اسارت اما سرانجام پیروز شدند و توانستند پیام کربلا را به همه جهانیان برسانند رنج و سختی اسارت را برایمان آسان میکرد.
وی از احساس خود در زمان بازگشت به کشور گفت: زمانی که به میهن بازگشتیم بسیار خوشحال بودم که به وطن خود رسیدم و از دیدن خانوادهام بسیار خوشحال بود و از همه مهتر اینکه میتوانیم پیامها و سخنرانیهای رهبر را بشنویم و به اسلام و کشور خدمت کنیم و این واقعاً خیلی خوشحالمان میکرد.
رضا اهنجار مهمترین پیام یک آزاده را ایمان و امید دانست و بیان کرد: برای اینکه بتوانیم این روحیه ایثار را به بچههای این نسل انتقال دهیم باید از خاطرات دوران اسارت و هشت سال دفاع مقدس برایشان تعریف کنیم تا بدانند آن سالها چقدر سخت بوده و این رفاه امکاناتی امروز جامعه را مدیون جانفشانیهای فرزندان این مرزوبوم هستیم.
جنگ سختیهای خود را داشت اسارت سختیهای بیشتر
علی سلیمانی، در گفتگو با خبرنگار زاهدنیوز بیان کرد: زمانی که ۱۵ سال داشتم عازم جبهههای حق علیه باطل شدم و در سال ۶۵ با شرکت در عملیات کربلای ۵ تا سال ۶۷ مقابل دشمن بعثی مقاومت و مبارزه کردم.
وی ادامه داد: در سال ۶۷ بعد از امضای قطعنامه در اهواز مستقر بودیم تا مراسمات توافق قطعنامه ۵۹۸ اجرا و بعد از پذیرفتهشدن قطعنامه توسط ایران، عراق حملههای بسیاری را هم از جبهه جنوب و جبهه غرب انجام داد که باعث شد تعدادی از رزمندگان اسیر شویم.
وی اذعان کرد: در ۳۱ تیرماه سال ۶۷ که اسیر شدم تا زمان آزادی چندین سال در زندانهای عراق به دلیل اینکه هیچ اسمی از بسیاری از اسرا توسط عراق اعلام نمیشد مفقودالاثر بودیم.
آزاده و رزمنده دفاع مقدس تشریح کرد: در اسارت با مشکلات فراوانی مواجه بودیم از بعد تغذیه، فرهنگی، روحی، روانی و بهداشتی با مشکلات فراوانی مواجه بودیم که با صبر و تحمل و امید به اینکه روزی آزاد میشویم آنها را پشت سر گذاشتیم.
انتهای خبر/ س