به گزارش فائزون به نقل از تفتان ما، الهام ایرندگانی فعال اجتماعی در یادداشتی نوشت: قاعدتاً نفوذ به فرهنگ شکل‌گرفته یک ملت کار آسانی نیست چرا که فرهنگ هر ملت نماد هویت و وسیله‌ای برای معرفی آن‌ها بشمار می‌رود رضاخان با انجام اقدام علیه حجاب به خیال خود می‌خواست روشنفکری و فرهنگ بیگانه‌ای را به مردم تحمیل و هویت اصلی ملت مسلمان ما را از آن‌ها بگیرد.
اگرچه هدف ظاهری قیام گوهرشاد اجبار تغییر البسه مردان است؛ ولی هدف باطنی و اصلی آن هموارسازی راه تصویب قانون کشف حجاب بود و این دلیلی محکم برای انتخاب روز ۲۱ تیرماه به‌عنوان روز حجاب و عفاف است.
رضاخان بر این باور بود که مردم با پوشیدن لباس متحدالشکل و کلاه پهلوی و سست گرفتن اعتقادات دینی خود متمدن خواهند شد و عصر جدیدی شروع خواهد شد مسئله مبارزه با کشف حجاب در اکثر شهر‌ها وجود داشت؛ ولی تبلور این قیام در مشهد شکل گرفت.
هر چند قیام مردم در سال ۱۳۱۴ برای اعتراض به تغییر لباس مردم به وقوع پیوست؛ ولی بسیاری دیگر از اقدامات رضاخان از جمله تغییر لباس مردان، تغییر کلاه در دوم مرحله، تغییرات حوزه‌های علمیه و مراسمات مذهبی و... به شکل فاجعه باری در حال تغییر بودند.
کشف حجاب زنان و اتفاقات مسجد گوهرشاد به‌وضوح چهره واقعی استعمار را در آن دوره در کشور به تصویر می‌کشد واقعه‌ای تلخ که هزاران نفر در آن به شهادت رسیدند تغییر البسه مردان بهانه‌ای بود تا کم‌کم بتوانند وضع ظاهری زنان را تغییر دهند چرا که البسه و حجاب مردان هیچ‌گاه موردتوجه نبوده؛ ولی بی‌حجابی و حجاب زن در جامعه موردتوجه بوده است در این دوره در مشهد نیز مردم هم‌زمان با سایر مردم در شهر‌های مختلف قیام کردند و بسیاری به شهادت رسیدند.
رضاخان از طرف هواخواهان تجدد و طبقه متوسط مدرن برای مدرن‌سازی کشور که کشف حجاب بخشی از آن به‌حساب می‌آمد تحت‌فشار بود و رضاخان برای اجرایی‌شدن قانون کشف حجاب منتظر تصویب قانون نشد و دستور تغییر البسه و کشف حجاب را داد؛ ازاین‌رو تمایزی میان تغییر البسه و کشف حجاب دیده نمی‌شود.
انتهای خبر/