به گزارش فائزون؛ حجت الاسلام احمد محمودی در گفتگو با عصرهامون با تسلیت ایام شهادت امام محمد باقر(ع) بیان کرد: این امام بزرگوار ملقب به باقر العلوم، یعنی شکافنده علوم است که جنبشی علمی را پدید آورد که در دوره امامت فرزندش امام صادق(ع) به اوج خود رسید.

وی افزود: بیشترین حدیث مربوط به امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است، و در زمان این دو امام بزرگوار بیشترین تعداد شاگردان مکتب اهل بیت(ع) پرورش و هر کدام در یکی از سرزمین‌های اسلامی، منشأ آثار و برکات فراوانی شدند.

وی با اشاره به اینکه باقرالعلوم لقبی است که پیامبر اعظم (ص) به آن حضرت دادند ادامه داد: در روایت آمده است که رسول خدا (ص) به «جابر بن عبدالله انصاری» فرمود:‌ای جابر، تو زنده می‌مانی و مردی از اولاد حسین را که نامش محمد است؛ ملاقات می‌کنی که او علم انبیا را می‌شکافد و هنگامی که او را دیدی سلام مرا به او برسان.

محمودی با اشاره به اینکه این امام بزرگوار در دوران پُربار امامت خود دانشِ دین را گسترش داد افزود: امام محمد باقر (ع) شاگردان بسیاری تربیت کردند، که از جمله شاگردان معروف‌ایشان جابر بن عبدالله انصاری، ابان بن تغلب، جابر جعفی، محمد بن مسلم، زرارة بن اعین، حمران بن اعین، عبدالله بن ابی‌یعفور، برید عجلی، سدیر صیرفی، کمیت اسدی می‌باشند.

این کارشناس امور دینی دوران امامت امام محمد باقر(ع) را نقطه عطفی برای بهره‌مندی دانشمندان و جویندگان علم از چشمه‌های جوشان علم و معرفت و بینش عنوان کرد و خاطر نشان کرد: پیش از دوران امامت امام باقر (ع) اوضاع خفقان بار جامعه هرگز به پیشوایان معصوم (ع) اجازه نمی‌داد که با آسودگی خاطر به پرورش استعداد‌های نهفته در جامعه اسلامی بپردازند.

وی اظهار کرد: امام باقر (ع) به عنوان پایه‌گذار و تدوین‌کننده علم اصول، در جایگاه برترین مرجع دینی شیعه در روزگار خود بود و با تبیین شیوه‌های درست اجتهاد، فرهنگ اجتهاد را میان دانشمندان علوم اسلامی نهادینه کرد.

این پژوهشگر دین گفت: امام به شاگردان خود، اجتهاد را با بهره‌گیری از شیوه‌های درست آموزش داد که در کتاب‌های اصولی، نمونه‌های فراوانی از آن به چشم می‌خورد.

این کارشناس دین با بیان اینکه شکیبایی و بردباری در روابط اجتماعی یکی دیگر از ویژگی‌های شخصیتی امام باقر(ع) است تصریح کرد: شرط اصلی حضور سازنده و سودمند در جامعه، صبور و شکیبا بودن فرد است که این ویژگی را به عالی‌ترین شکل در زندگی این امام بزرگوار می‌توان یافت.

وی گفت: امام باقر(ع) پس از سال‌ها مبارزه با ظلم و ستم و‌اندیشه‌های انحرافی در هفتم ذیحجه ۱۱۴ هجری در ۵۷ سالگی در شهر مدینه به دستور هشام بن عبدالملك مسموم شدند و به مقام والای شهادت نائل آمدند.

انتهای خبر/