به گزارش فائزون، شهید محمد پورشامی در بیستم شهریور 1334  و در تاریخ 15 آبان‌ماه ۱۳۶۵ در فرودگاه زاهدان به شهادت رسید.

این شهید در وصیت‌نامه خود نوشته است؛

 خدایا تمام مسلمین و مؤمنین را به فیض شهادت نائل گردان. مرگ حق است؛ ولی مرگ سرخ مرگی است که هر قطره خونش وقتی که به زمین می‌ریزد نهالی می‌شود جهت هرچه بارورتر ساختن انقلاب و اهداف ملی و میهن کشور و مذهب خویش که همانا اسلام هست. همان‌طوری که سخنان بیشتر رهبران مذهبی و در خواست آنها از پروردگار این بود که مرگ در بستر را نصیب مؤمنان بفرمایید.

این آرزوی بسی بزرگم هست که هر انسان آزاده‌ای خواستار آن است و مرگ در جبهه و جهاد را با مرگ سیاه که مرگ در بستر است ترجیح می‌دهم؛ لذا چون به جبهه اعزام می‌شوم درصورتی‌که لیاقت فیض رسیدن به لقاءالله را داشته باشم می‌خواهم چندسطری را به‌عنوان وصیت‌نامه به نگارش در آورم و این به‌عنوان یک سند قابل‌اجرا است و این وصیت‌نامه را در کمال آرامش وبا بینش کامل، بدون هیچ‌گونه حب و بغض و تهدید و یا عوامل دیگری نوشته‌ام و کلیه موارد آن قابل‌اجرا باشد و هیچ‌کس حق ندارد نسبت به کم‌وکاست و یا تغییر آن اقدام نماید.

همسرم زهرا من استوار دوم توپخانه محمد پورشاهی که به جبهه اعزام می‌شوم وصیتم این است که من قریب نه سال بیش نیست که با شما ازدواج کرده‌ام و در طول این چند سال دارای سه فرزند از شما شده‌ام و تا کنون هی چگونه ناراحتی از شما نداشته‌ام ندارم و زندگی ساده‌ای را با شما و فرزندان در کمال آرامش و صمیمیت گذرانده‌ام و جای هیچ‌گونه نگرانی نیست و هم اکنون آمده‌ام به جبهه، ختم مدت مأموریت من معلوم نیست ممکن است یک سال یا بیشتر یا کمتر باشد، با امید خداوند بزرگ این مأموریت را در جبهه انجام‌وظیفه نمایم و اگر خواست حق باشد پس از انجام مأموریت خواهم آمد.

اگر چنانچه برایم اتفاقی پیش آمد خانه و تمام اثاثیه زندگی من تعلق به شما و سه فرزندم عباس، مریم و علیرضا دارد و هیچ‌کس حقی از مال را ندارد، مگر رضایت شما باشد. ضمناً مبلغ چهارده هزار و پانصد تومان پول از زن‌حاجی صحیح است.

 پنج هزار تومان ۵۰۰۰ پول که از زن‌حاجی الله داد پیش ما بوده از حقوق من به او پس بدهید و در ثانی آن چه که رهبران مذهبی از مال و دارایی‌ام را به فقیران و مستمندان که صلاح دانستند، بدهید و اما راجع به خرج من که همانا کفن‌ودفن هست، طبق رسم و رسومات که داشتیم و جدیداً داریم، انجام شود و این وصیت‌نامه از همین امروز قابل اجرامی باشد.

 و اما همسرم زهرا شما را سفارش می‌کنم که راجع به پرورش فرزندان عزیزم عباس آقا مریم عزیزم و علیرضا خوبم که آن‌ها را در آغوش باز و دامان پاکت پرورش داده و طوری برآورده شوند که فردا سربار جامعه نباشند. بلکه افراد کوشا و مفید و زحمت کشی برای این میهن و ملت باشند.

 «والسلام»

انتهای خبر/