به گزارش فائزون، شهید غلام کیقبادی در نهم دی‌ماه سال 1328 8هم دی ‌نامه خودنوشت:  اثر سانحه هواییدر زابل متولد شد و در تاریخ یازدهم آبان ماه 65 در حوالی فرودگاه زاهدان بر اثر سانحه هوایی به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای زاهدان به خاک سپرده شد.

این شهید در وصیت‌نامه خود نوشته است؛
 
بسم‌الله الرحمن الرحیم
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید از صبر و نماز یاری بجویید به‌راستی خدا یاور صابران است و به کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند مرده نگویید؛ بلکه زنده‌اند ولی شما درک نمی‌کنید».

پس از ستایش خداوند سبحان و درود بر رسول اکرم (ص) و ائمه اطهار بالاخص حضرت مهدی (عج) منجی انسان‌ها و نایب برحقش امام خمینی و با سلام و درود به خانواده‌های معظم شهدا و مفقودین و اسرا و امت شهیدپرور و رزمندگان پرتوان اسلام که با پیروی از رهنمودهای امام عزیز و باقدرت ایمان به الله پوزه تمام جنایت‌کاران زورگویان را به خاک مالیدند.

 بنده حقیر استوار دوم غلام کیقبادی پیامی به امت شهیدپرور دارم. ای امت شهیدپرور تا جان در بدن دارید مطیع فرمان امام باشید و به‌عنوان وصیت سخنی دارم با مادر عزیزم: از تو می‌خواهم مادر جان صبر داشته باش و به زندگی خود ادامه ده. مادر جان شما باید خوشحال باشید که خداوند سعادت شهادت را نصیب فرزندتان کرده است. از شما می‌خواهم که تنها خواهرم را با شناخت به معارف اسلامی همان‌طوری که آشناست، آشناتر تربیت کن و به او بیاموز که زینب وار با حفظ سنگرش، یعنی حجاب، راه برادرش را ادامه دهد.

 پدر عزیزم مرا ببخشید که اگر نتوانستم آن‌طوری که بایدوشاید وظیفه فرزندی را به‌جای آورم و در ایام پیری عصای دست شما باشم، به‌هرحال از شما و مادرم و برادرانم تقاضای حلالیت دارم.

همسرم عزیزم شهادت این واژه وصف‌ناکردنی این رمز پیروزی و این برگزیده‌ترین و پرافتخارترین راه سربازی را با دلی مملو از عشق به وطن انتخاب می‌کنم می‌روم تا خط سرخ شهادت را رنگین‌تر کنم می‌روم تا سر ببازم.

 ای خدای یگانه مرا به‌سوی خودت فراخوان. خدایا شاهد باش که از تمام مظاهر مادی و از تمامی عشق‌های دنیوی دل بریدم تا به تو پیوندم. خدایا شاهد باش به عشق تو در راه تو حرکت کردم و اینک فقط رسیدن به تو را انتظار دارم. بار خدایا من خواهان شهادتم اما نه به آن معنی که از دنیا و زندگی خسته شده‌ام. می‌خواهم با رنج‌کشیدن در راه تو و ریختن خونم به‌خاطر تو ذره‌ای از گناهانم پاک گردد.

 بارالها درخت نوپای انقلاب تشنه خون است می‌خواهم شهید شوم تا اگر در زنده‌بودنم موجب رشد دیگران نشده‌ام، خونم بتواند در آبیاری این نهال سهمی داشته باشد.

 خدایا سختی‌ها را از دوش من بردار و شهادت را نصیبم کن.
 همسر عزیزم، پدر و مادر عزیزم، برادران و خواهر عزیزم از شما می‌خواهم که هر چه بیشتر، استوارتر و مقاوم‌تر شوید به‌جای مجلس ختم برایم جشن بگیرید تا دشمن گریه کند، امام را دعا کنید و نمازهای جماعت را هر چه باشکوه‌تر برگزار کنید و در راه اسلام از هیچ کاری دریغ نکنید.

 دوستان و همکاران خوبم هر چند که دوست و همکار خوبی برای شما نبودم، ولی از شما عاجزانه تقاضای می‌کنم که امت رنجیده ایران را هرگز فراموش نکنید. همسرم فرزندانم را به راه امت راست به راه اصیل اسلام راهنمایی کن و در کلاس‌هایی که در حوزه علمیه تشکیل جهت فراخواندن قرآن و دروس مذهبی تشویق کن.

 همسرم من را ببخش؛ چون زندگی پستی‌وبلندی دارد، اگر در طول زندگی از من ناراحت شدید من را ببخش و اگر شهید شدم، لباس مشکی برای من نپوش بچه‌ها را همیشه وادار کن تا قرآن بخوانند و نماز شب بخوانند. همسرم اگر من شهید شدم و جنازه‌ام پیدا شد، مرا در گلزار بهشت مصطفی زاهدان دفن کن.

اینجانب غلام کیقبادی فرزند رضا شماره شناسنامه ۱۰ موالید صادره از زابل متولد ۱۳۲۸ ساکن زاهدان، دارای هفت اولاد به نام‌های فاطمه، زهرا، طاهره، علیرضا، حسین، صدیقه و مرضیه است.

 در خاتمه اگر پدر و مادر، برادرانم و خواهرم و همسرم و کلیه فامیل از من کوچک‌ترین ناراحتی دیده‌اید، به‌خوبی خودتان ببخشید.

 دیگر عرضی ندارم همگی را به خدای سبحان می‌سپارم.
 «والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»

انتهای خبر/