به گزارش فائزون، شهید ماشاءالله قاسمی در یک فروردین‌ماه سال ۱۳۴۸ در نهبندان متولد شد و در تاریخ ۸ اردیبهشت‌ماه ۶۷ در چابهار بر اثر واژگون شدن خودرو به شهادت رسید.
این شهید در وصیت‌نامه خود نوشته است؛
بسم‌الله الرحمن الرحیم
«خدایا کسانی که ایمان آوردند و خارج می‌کند آنها را از تاریکی‌ها و به نور آشنای می‌سازد»
با سلام و درود به منجی عالم بشریت امام‌زمان (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) و نایب برحقش امام امت و با سلام به ارواح پاک شهدای اسلام از کربلای امام حسین تا کربلای ایران و با درود و سلام به شهدایی که جان پاکشان را سخاوتمندانه در طبق اخلاص نهادند و نثار معبود نمودند.
سلام به خانواده شهدا که ابراهیم‌وار اسماعیل‌هایشان را به مسلخ عشق رهسپار کردند و با سلام به کسانی که دست‌وپای آنها در راه اسلام قطع شده است و به مجروحین جنگ تحمیلی. حال چند نکته‌ای است که باید متذکر شوم: اول این که ابرقدرت‌های جهانی باید بدانند که توانایی مقابله با اسلام و مسلمین و یا بهتر بگویم شجاعانه و «یک ملت الهی است» با الله را ندارند.
این ملت غیور به قول امام عزیزمان جوانمردانه به دفاع از مکتب مقدس اسلام برخاسته است و هیچ‌گاه خستگی و ذلت را نخواهد پذیرفت.
جنایت‌کاران را باید بدانند که ملت آگاه ایران به یاری و خواست خدا نخواهند گذاشت آمریکا به اهداف پلید خود دست یابد و شعار همیشگی (جنگ، جنگ تا رفع کل فتنه در عالم) را زمزمه خواهند کرد. سلام بر پدر و مادر بزرگوارم این گوهران والایی که خداوند به من عطا کرده بود؛ ولی قدرشان را ندانستم.
عزیزان ان‌شاءالله که بزرگواری خود از سر تقصیرات من درگذشته و برایم دعا کنید. پدر و مادر عزیز و مهربانم از زحمات شبانه‌روزی و فداکاری‌هایی که برایم کرده‌اید از ته قلب تقدیر می‌کنم .
مادر مهربانم امیدوارم که بعد از رفتنم صبر و تقوا را پی شه کنید و استقامت را سرلوحه زندگی قرار دهید.
برادران عزیزم خدا را همواره ناظر اعمال خود بدانید و نماز را سبک مشمارید، اگر از خدا و نماز دور شوید به هلاکت می‌افتید. از برادرم محمدتقی می‌خواهم که بعد از من پدر و مادر را دلداری دهید و نگذارید که برایم ناراحت شوند.
خواهرم فاطمه دوست دارم بعد از من زینب وار زندگی کنی و در سنگر حجاب قهرمانانه مبارزه نمایی. بدانید که دشمن از سیاهی چادر شما بیش از خون ما می‌ترسد، فردا شما مادران شهید هستید و شهدا را در دامانتان پرورش می‌دهید.
مادر باید بگویم که آمدیم تنها به‌خاطر حفظ اسلام و یاری‌دادن به امام عزیزمان بوده است. راهی که آگاهانه انتخاب کردم و برایم مثل روز روشن است اگر خداوند قبول فرماید انتهای راهم ان‌شاءالله رضای او خواهد بود.
من شهادت را تنها آرزوی خود می‌دانم. مادر و خواهر و برادران دوست داشتی‌ام در مرگم گریه نکنید و اگر خواستید بگریید و اشک بریزید بر صحنه‌های ظهر عاشورا در کربلای امام حسین و مظلومیت او گریه کنید.
من کوچک‌تر از آن هستم که به شما برادران خواهران حزب‌اللهی نصیحتی بکنم و برای شما سخنی بگویم؛ ولی با عرض معذرت چند نصیحتی با شما امت حزب‌اللهی دارم: برادران و خواهران حزب‌اللهی اسلام با کمک و یاری و دعاهایی که از قلوب پاک شما برخاسته محفوظ و سلامت خواهد بود. همان‌طور که برادران رزمنده با دعا و قلوب پر از صداقتشان جنگ را به این جا کشانده‌اند، همگی این را می‌دانیم که امام در قلب تک‌تک ما جای دارد، پس باید به فرمایشات و پند و اندرزهایش گوش فرادهیم و سخنانش را به جان بخریم. باشد که درس آزادگی و ایمان فراگیریم. کلام خدا در قرآن بخوانیم و نماز این فریضه الهی را ترک نگوییم و سبک
نشماریم و از این طریق خدا را خشنود ساخته و خانه آخرتمان را به‌خوبی بسازیم.
به امید پیروزی تمام رزمندگان اسلام، امام را دعا کنید. جنگ، جنگ تا پیروزی.
«والسلام علیکم»
به امید دیدار در آخرت
انتهای خبر/