به گزارش فائزون، در نخستین روز اکتبر سال ۱۸۷۷ ژنرال ریجنالد ادوارد هری دایر به بهانه همکاری سرداران بلوچ با قوای آلمانی به بلوچستان حمله کرد. هنگامی که کمپانی هند شرقی بر هند و پاکستان امروزی مستولی شد و منطقه کلات و بلوچستان پاکستان به تصرف انگلیسی‌ها درآمد، عده‌ای از سران بلوچ برای اهداف شوم و استعماری انگلیس مانع‌تراشی می‌کردند.

آنها با حمله به کاروان انگلیسی‌ها مانع حضور انگلیس در سرحد بلوچستان شده بودند،در این زمان انگلیس به فکر کشیدن خط آهن به بلوچستان ایران بود.

مهم‌ترین سرداران بلوچ که با انگلیسی‌ها جنگیدند سردار جمعه خان اسماعیل زهی، سردار خلیل خان گمشادزهی در منطقه گـشت و سردار جنیدخان یار احمد زهی بودند.

گل بی بی بانوی مبارز بلوچی که انگلیسی ها را به زانو در آورد، این بانو با درایت و شجاع از قوم یارمحمدزهی با جسارتش متجاوزان بریتانیایی را به حیرت انداخت.

در  سال 1916 ارتش متجاوز انگلیس به سرکردگی ژنرال دایر به سرحد خاش هجوم آوردند تا حکومت و نفوذ خود را در این منطقه ی بلوچ نشین به کرسی بنشانند.

از آنجایی که هیچ کس متجاوز را دوست ندارد گل بی بی می خواست هر چه زودتر این بیگانگان را از خاک زادگاهش بیرون کند او غیر از خدا هراسی نداشت و اجازه نمی داد ظلم و جور به او حکمی بدهد.

 زمانی که شهسوار به دست ژنرال متجاوز انگلیسی اسیر شد به همراه سربازی به دیدن وی رفت و او را از عواقب اعدام همسرش اتفاق می افتاد آگاه و خطاب به ژنرال انگلیسی گفت "چنان چه تو شهسوار را اعدام کنی نبرد یار احمد زهی ها علیه انگلیسی ها شدت می گیرد و جنگ و خونریزی  ادامه پیدا می کند بهتر است از بروز فجایع بعدی ممانعت کنیم"، ژنرال که شدیداً تحت تاثیر جسارت و شجاعت گل بی بی قرار گرفته بود و نیز فهمید که سخنان او حقیقت دارد شهسوار را آزاد کرد.

سردار میرجنید خان که از فرماندهان قوم شهنوازی بود شجاعت او را ستود و از او خواست هر زمان که نیاز به تدبیر و کارگشایی او داشتند آنها را تنها نگذارد؛ گل بی بی با کمال میل پذیرفت و قول همیاری و همکاری داد.

دفن استخوان انگلیسی ها در زیر صخره های دره نالَک

زمانی که میرجنید خان سپاه را علیه دشمن فرماندهی می کرد به خواست او گل بی بی نقش بسیار حساسی را در راهنمایی و هدایت جنگجویان بلوچ در منطقه ی نالک ایفا کرد.

نالک نام دره ای آشناست همان دره ای که مردم سرحد تمام نیروهای ژنرال دایر را از بین بردند و حتی یک نفر هم جان سالم به در نبرد هنوز هم استخوان های انگلیسی ها در زیر آن صخره ها مدفون است.

این جنگ را از آن جهت حماسه نام نهادند چون صرفا به خاطر حس وطن دوستی رنج این مبارزه بر بلوچ های سرحد هموار شد و پیروزی 50-40 نفر بر نیروهای 300 نفری انگلیس در حالی که اسلحه ی نیروهای بومی، دودی، سرپر، رندل و اسلحه نیروهای انگلیسی مجهزترین سلاح های آن زمان بود.

گل بی بی در حماسه نالک به عنوان پرستار، هنگامی که شهسوارخان از ناحیه دهان مجروح بوده درمانش کرد و زخم های دلاور مردان نالک را نیز درمان می کند و به متجاوزان و بیگانگان نشان داد زن بلوچ با تدبیر است و می تواند حتی با بدترین پلیدی ها و بدسرشتی ها مبارزه کند و پیروز میدان شود.

انتهای پیام/