فائزون| شهید محمد محمودیان

شهید محمد محمودیان

فائزون شهید محمد محمودیان رامعرفی می کند این شهید والامقام در بخشی از وصیت نامه اش عنوان کرده است: به جوانان سفارش جهاد در راه خدا را دارم.

نام:محمد

نام خانوادگی:محمودیان

نام پدر:رضا

محل تولد:زابل

تاریخ تولد:۱۳۳۹/۳/۵

تاریخ شهادت:۱۳۶۶/۲/۵

محل شهادت:بانه

تحصیلات:سیکل - راهنمایی

دین:اسلام

مذهب:شیعه

کدخبر : 3190 | تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۲/۲۲|۱۳:۵۴

به گزارش فائزون در وصیت نامه شهید محمد محمودیان  عبارت های کلیدی وجود دارد که در ذیل آمده است

 خدا را شکرگزارم که توفیقم داد و در این نبرد سرنوشت ساز شرکت کردم.

 خدا را هر لحظه یاد داشته باشید.

مواظب اعمال خویش باشید که شرمسار نزد رسول گرامی و اولیایش در روز قیامت نباشید.

 به جوانان سفارش جهاد در راه خدا را دارم.

 امت حزب االله لحظه اي از اوامر امام غافل نباشند.

 همسرم خوشحال باش که من فدایی حسین(ع ) و راهش میشوم.

 هر لحظه به یاد داشته باشید و بدانید که عالم محضر خداست.

                                                                                                                  بسم االله الرحمن الرحیم

ولَا تَقُولُوا لمنْ یقْتَلُ فی سبِیلِ اللَّه أَموات بلْ أَحیاءولَکنْ لَا تَشْعرُون

درباره کسانی که درراه خدا کشته شده اند نگویید که مرده انـد بلکـه آنهـا زنـده انـد و شـما نمیدانید». حمد و سپاس به درگاه باریتعالی خداي یگانه و با سـلام بـه صـاحب الزمـان(عجـل االله تعالی فرجه الشریف) منجی بشریت و امام امت و شهداي انقلاب اسلامی و دیگر رزمندگان پیروز از سنگر هاي نبرد حق و باطل. خدا را شکرگزارم که توفیقم داد و در این نبرد سرنوشت ساز شرکت کردم صدر راهـش با سایر مبارزین با کفر نبرد کرده ام و بدانید شما اي امت حزب االله و خـانواده ام کـه راهـم و روشم جز ادامه راه حسین(ع) و پیروانش نبود و با علم و آگاهی تن بـه ایـن راه دادم، و تنها این راه را اعتلاي اسلام دانستم و پیشرفت و آبروي آن را در این دیدم که لذا به نبرد با  کفر شتافتم خدا را هر لحظه یاد داشته باشید بدانید کـه «عـالم محـضر خداسـت. بنـابراین مواظب اعمال خویش باشید که شرمسار نزد رسول گرامی و اولیایش در روز قیامت نباشید. به جوانان سفارش جهـاد در راه خـدا را دارم و پـشتیبانی خالـصانه از امـام و رزمنـدگان و همچنین سایر امت و حزب االله لحظه اي از اوامر امـام غافـل نباشـند و آن را بـه دل و جـان پذیرفته و مو به مو عمل نمایند سعادت در این است و جز این هیچ. خدمت پدر و مادرم عرض کنم که جوان خود را به راه حسین(ع) داده اند و این یک سعادت وصف ناپذیر است. لذا تقاضاي عفو و بخشش دارم. امیدوارم که خدا به شـما صـبر عنایت کند. خدمت برادرانم نیز عرض کنم بعد از عـرض سـلام مـرا ببخـشند و امیـدوارم اسلحه افتاده ام را بردارند. همسرم خوشحال باش که من فدایی حسین(ع) و راهش میشوم.مگر از جوانان کربلاي عزیزتر هستم که جان خود را در آن روز گرم با حالتی تـشنه و سختی وصف ناپذیر فدا کردند. بنابراین امیدوارم که مرا ببخشید.

ارسال نظر






captcha
ارسال