به گزارش فائزون در وصیت نامه شهید علیرضا دشتی خویدکی عبارت های کلیدی وجود دارد که در ذیل آمده است

بدانید که کسی مرا به زور به جبهه نبرده است.

 بنده با شوق و ذوق فراوانی که داشتم به جبهه رفتم.

 شما خدا را شکر کنید که این هدیه را تقدیم اسلام کردید.

 براي بنده گریه نکنید و اگر گریه میکنید براي مظلومیت حسین(ع) گریه کنید.

 همیشه پشتیبان ولایت فقیه باشید.

 گوش به فرمان رهبر کبیر انقلاب اسلامی باشید.

 اي خواهرانم حجابتان را رعایت کنید.

صبر کنید صبر به منزله سرو رأس ایمان است.

 ادامه دهنده راه شهیدان حق و حقیقت باشید.

                                                                                                                 بسم االله الرحمن الرحیم

                                                                                                              بسم رب الشهداء و الصدیقین  

با سلام و درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و با سلام به کلیه شهداي گلگون کفـن انقلاب اسلامی و با سلام به جانبازان و معلولین و مفقودین جنگ تحمیلی. اینجانب علیرضا دشتی در مورخۀ 9/9/65 اعزام به جبهه شدم، وصیتنامه خود را با نام االله پاسدار حرمت خون شهداء شروع میکنم. سلام بر شما باد اي پدر و مادرم و بـرادران و خواهرانم، سلام بر شما باد که زحمات بیکران براي بنده کشیدید و مرا بزرگ کردیـد و امـا اي پدرم و مادرم: این را بدانید که کسی مرا به زور به جبهه نبرده اسـت، بنـده بـا شـوق و ذوق فراوانی که داشتم به جبهه رفتم، تا راه حسین (ع)را ادامه بدهم و از شهادتم کـه در  راه خداست در خودتان ناراحتی راه نداده تا خداوند صبر به شما پیشه کند. دومـین هدیـه ناچیز شما را قبول کند و شما خدا را شکر کنید که این هدیه را تقدیم اسلام کردیـد و اگـر خطا و بدرفتاري از بندة حقیر دیدهاید، مرا ببخشید و حلالم کنید. اما اي برادرانم و خواهران عزیزم: امید است که بعد از شهادتم صبر را پیشه کنید. چـون که صبر به منزله سرو رأس ایمان است و میتوانید ادامه دهنده راه شـهیدان حـق و حقیقـت باشید و ناراحتی در خودتان راه ندهید، براي بنده گریه نکنید و اگـر گریـه مـیکنیـد بـراي مظلومیت حسین(ع) گریه کنید و همیشه پشتیبان ولایت فقیه باشید و همیشه جبهـه را چـه از نظر مادي و چه معنوي فراموش نکرده و گوش بـه فرمـان رهبـر کبیـر انقـلاب اسـلامی باشید، تا خداوند شماها را نصرت دهد و از این که نتوانستم دین برادري را نسبت به شـما  ادا نمایم مرا ببخشید، و اما اي خواهرانم حجابتان را رعایت کنید.(وصیت ناتمام مانده است)