مصاحبه با رزمندگان پدافند هوایی ارتش
سروان شهید غلامعلی مقداری
نام پدر: عبدالحسین
تاریخ تولد: 1341
محل تولد: روستای بنجار از توابع زابل
میزان تحصیلات: سیکل
شغل: نظامی درجهدار
تاریخ شهادت: 1 مهر 1364
محل شهادت: خارک
شهید سرافراز غلامعلی مقداری در سال 1341 در روستای بنجار از توابع شهرستان زابل دیده به جهان گشود. والدین غلامعلی که بسیار مذهبی و متدین بودند، نسبت به تعلیم و تربیت فرزندشان کوشیدند و او را به مسائل مذهبی آشنا کردند. وی مقاطع تحصیلی ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت طی کرد و موفق به اخذ مدرک سیکل گردید و از آن پس در کارهای کشاورزی به والدین کمک میکرد. سرانجام به استخدام نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمد. پس از گذارندن دورههای آموزشی و تخصیص به یکی از یگانهای نیروی هوایی مشغول به خدمت شد و با آغاز جنگ تحمیلی روانة میدانهای نبرد شد. طی چندین سال متمادی در مناطق مختلف عملیاتی از خود رشادتها و شجاعتهای فراوانی به یادگار گذاشت. سرانجام در تاریخ 11 مهر 1364 در جزیرة خاک در اثر بمباران مزدوران عراق به درجة رفیع شهادت نائل شد و به خیل عظیم شهدا پیوست و به آرزوی دیرینة خویش که همان وصال به لقاءالله و زندگی در جوار انبیا و اولیای الهی بود، رسید.
قسم به شمع که در محفل شهادت سوخت
|
|
قسم به عشق که این شیوه را به ما آموخت
|
قسم به آنکه اکنون خفته در لحد خاموش
|
|
چراغ خوان شهیدان نمیشود خاموش
|
رزمندة پیشکسوت، سرهنگ ستاد، بهرام نیکبخت
در سال 1336 ش. در شهرستان زابل نوزادی چشم به جهان گشود که والدین نام اصیل ایرانی «بهرام» را برای او انتخاب کردند و تربیت برمبنای احکام شرعی و اسلامی از دغدغههای خانواده بود. بهرام با پشتِ سر گذاشتن مقاطع ابتدایی و متوسطه و اخذ مدرک دیپلم به تاریخ 1 مهر 1354 توانست وارد دانشکدة افسری گردد. پس از طی دورة سهسالة آموزش و انجام مراسم تحلیف و ابلاغ ترفیع ستوان دومی، موفق به گذران دورة الکترونیک و کنترل شکاری شد و برای خدمت به بندرعباس اعزام گردید. با آغاز جنگ تحمیلی، همانند سایر همرزمانش در خانوادة بزرگ ارتش، روانة میدانهای نبرد حق علیه باطل گردید و از کیان و سرزمین ایران دفاع نمود. در عملیات متعدد آفندی و پدافندی برای ادای وظیفه و تکلیف شرعی خویش بهصورت مستقیم و غیرمستقیم شرکت کرد. او با 74 ماه رشادت و شجاعت در مناطق عملیاتی، طی 8 سال دفاع مقدّس و دفاع از نوامیس ملت، کارنامۀ درخشانی در پروندة خویش ثبت و ضبط کرده است.
رزمنده پیشکسوت سرهنگ ستادعلی مختاری
در صبحدم 2 فروردین 1332 نوزادی در خانوادة غلامحسین مختاری در شهرستان زابل دیده به جهان گشود. والدین با مشورت روحانی دینی نام نیک علی را برای فرزندشان انتخاب کردند و در تربیت و آموزش فرزندشان کوشیدند تا با مسائل اسلامی آشنا گردد. علی به سن 7 سالگی رسید و راهی مدرسه شد. علی مقاطع تحصیلی ابتدایی و متوسطه را پشت سر گذاشت و پس از اخذ مدرک دیپلم در تاریخ 1/2/56 به استخدام ارتش درآمد. علی دورههای رزمی و مقدماتی را طی کرد و بهعنوان افسر کنترل شکاری مشغول خدمت شد که در تاریخ 31 شهریورماه 1359 جنگ آغاز شد. با شروع جنگ تحمیلی او نیز همچون سایر رزمندگان ارتش رهسپار مناطق عملیاتی شد و در طول 48 ماه حضورش در عملیات متعدد آفندی و پدافندی دوران دفاع مقدس شرکت نمود و با جانفشانی و رشادتهای فراوان خود، کارنامهای درخشان از خود به یادگار گذاشت.
رزمندة پیشکسوت، سروان حسین فرهمندکیا
حسین فرهمند کیا به تاریخ 3 آبان 1335 ش. در روستای کوشه سفلا از توابع شهرستان زابل چشم به جهان گشود. والدین که به فعالیت کشاورزی و دامپروری مشغول بودند، از پرورش و تعلیم و تربیت دینی و مذهبی فرزند خویش غافل نشدند. حسین در سن چهار سالگی برای آموختن قرآن به مکتبخانة روستا رفت و در سن هفت سالگی راهی مدرسه شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را طی نمود تا اینکه برحسب شور و علاقهای که داشت، شغل نظامیگری را برگزید و در یگان پدافند هوایی همدان بهعنوان کمک متخصص کنترل و اخطار هواپیما مشغول به خدمت گردید. با شروع جنگ تحمیلی او نیز به همراه سایر همرزمان خویش وظیفة خطیر خود را که همانا حفاظت از آسمان ایران بود، آغاز کرد. در دوران 8 سالة دفاع مقدس به صورت 24 ساعته در دستگاههای راداری عاشقانه خدمت نمود و در اکثر عملیات پدافندی و آفندی حضوری مستمر و فعال داشت. حراست و نگهبانی از آسمان ایران آنهم در زمان جنگ کاری بس مهم و دشوار بود که مستلزم جدّیت و فعالیت مضاعف فرهمندکیا و همکارانش بود. وی با 94 ماه خدمت و رشادت در مناطق عملیاتی، دین و وظیفه خویش را به ملت ایران ادا کرد.
رزمندة پیشکسوت ستوان ملنگ سامانی
به سال 1329 ش. در شهرستان زابل کودکی پا به عرصة گیتی نهاد که والدین او را برحسب رسوم و آداب محلی ملنگ نام نهادند. در دامان والدینی مکتبی پرورش یافت و با مسائل دینی و مذهبی آشنا شد. با گذران دوران طفولیت، مقاطع ابتدایی و متوسطه را به به پایان رساند و به استخدام ارتش و نیروی پدافند درآمد. دورههای رزم مقدماتی و تخصصی را طی نمود و در بندرعباس مشغول خدمت، حراست و نگهداری از آسمان ایرانزمین شد. با شروع جنگ تحمیلی از طرف کشور عراق او نیز رهسپار مناطق عملیاتی گردید. در عملیات متعددی چون کربلای 4، کربلای 5، خیبر، نصر 1، جزایر مجنون و... بهصورت مستقیم و در عملیات بسیاری بهصورت غیرمستقیم شرکت نمود و همانند سایر همرزمان پدافند خویش از خود رشادتها و جانافشانیهای زیادی به یادگار گذاشته است.
رزمندة پیشکسوت، ستوان سنجر اسلامیراد
در تاریخ 1 اردیبهشت 1331 در شهرستان زابل و در خانوادهای متدیّن چشم به جهان گشود. مقاطع تحصیلی ابتدایی و متوسطه را طی نمود و بهدلیل علاقة وافر به شغل نظامیگری، وارد ارتش و یگان پدافند هوایی شد. دورههای مختلف مقدماتی و تخصصی را طی نمود و مشغول خدمت گردید. با آغاز جنگ تحمیلی برای دفاع از کیان کشورش رفتن به مناطق عملیاتی و جبهه را بر خود تکلیف دانست. در طول هشت سال دفاع مقدس با سمت کمک متخصص و اخطار هواپیما انجاموظیفه نمود و از آسمان ایران حراست و نگهبانی کرد تا متجاوزین خدشهای به کشور و نظام مقدس جمهوری اسلامی وارد نیاورند و در پروندة خود، کارنامة بسیار درخشانی به یادگار گذاشت. یاد دیگر رزمندگان پدافند هوایی که در دوران دفاع مقدس با رشادت، شجاعت و جانفشانیهای فراوان از این آبوخاک دفاع کردند گرامی باد:
- سرهنگ محمدحسین اویسی فرمانده آتشبار، گردان، جانشین گروه پدافند زاهدان، فرمانده گروه پدافند بیرجند.
- سروان حسین عرب فیضآبادی؛ متخصص کنترلکننده و اخطار هواپیما.
- ستوان یکم حسینعلی میرشکار؛ متخصص کنترلکننده و اخطار هواپیما.
- ستوان یکم منصور مهرآئین؛ متخصص کنترلکننده و اخطار هواپیما.
- ستوان یکم احمد حسینی سرحدی؛ متخصّص کنترلکننده و اخطار هواپیما.
- ستوان یکم رضا هاشمی؛ متخصص کنترلکننده و اخطار هواپیما.
- ستوان یکم محمد میرادی؛ متخصص کنترلکننده و اخطار هواپیما.
- ستوان یکم محمد کشتهگر؛ متخصص کنترلکننده و اخطار هواپیما.
- ستوان یکم علی معتمدی؛ متخصص مخابرات.
- ستوان یکم حسن میریفر؛ متخصص پدافند زمین به هوا.
- ستوان رضا دراجی؛ متخصص توپ پدافند زمین به هوا.
و دهها رزمندة پدافند هوایی دیگر که از ذکر نام عزیزان معذوریم.
انتهای پیام/