به گزارش فائزون در وصیت نامه شهید احمد صیادی عبارت های کلیدی وجود دارد که در ذیل آمده است

ﻣﺎ ﻣﯽروﯾﻢ ﺗﺎ اﺳﻼم زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﺪ.

ﻣﺎ ﻣﯽروﯾﻢ ﺗﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ رﺿﺎﯾﺖ ﺑﺮﭼﻬﺮه ﻣﺒﺎرك اﻣﺎم ﺑﺸﮑﻔﺪ.

ﻣﺎ ﻣﯽ روﯾﻢ ﺗﺎ ﺷﻬﯿﺪان در ﺑﻬﺸﺖ ﺷﻬﺪا ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺷﺪن ﻗﺎﻣﺖ ﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻬﺎدت ﻃﻠﺒـﺎن را در اﻗﺎﻣـﻪ وﺻﯿﺖﻫﺎي ﺳﺮخ ﺷﺎن ﺑﻪ ﺟﺸﻦ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ.

ﻣﺎ ﻣﯽروﯾﻢ ﺷﺮاﻓﺖﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ را در ﺟﺒﻬﻪﻫﺎي ﺧﻮن رﻧﮓ ﻧﺒﺮد، ﻣﺪاﻓﻊ ﺑﺎﺷﯿﻢ.

اﮔﺮ رﯾﺨﺘﻦ ﺧﻮن ﻣﻦ ﺑﺮاي اﺳﻼم و اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﻓﺎﯾﺪه دارد، ﭘﺲ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎي ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ آﻏـﻮش میﮐﺸﻢ.

ﻣﺒﺎدا در دﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﺪاي ﻣﺘﻌﺎل ﺑﻪ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ دل ﺑﺒﻨﺪﯾﻢ .

ﺳﺮﺑﺎز اﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ(ع) ﻫﺴﺘﻢ و ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﺧﻮد اﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ(ع) ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ﺑﺮﺳﻢ.

ﺧﺪاﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﮐﻪ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺷﻬﺎدت در راﻫﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ.

ﻫﺪﻓﻢ از رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﺑﻪ اﺳﻼم ﺑﻮده اﺳﺖ.

اي ﺧﻮاﻫﺮان و ﺑﺮادران ﻣﺴﻠﻤﺎن ﭘﯿﺎم ﻣﻦ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪر اﯾﻦ ﻧﻌﻤﺖ اﻟﻬﯽ [اﻣﺎم] را ﺑﺪاﻧﯿﺪ.

اﯾﻦ دﻧﯿﺎ، دﻧﯿﺎي آزﻣﺎﯾﺶ اﺳﺖ و ﻫﻤﻪ ﻣﯽ داﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺪام ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ.

اﺣﻤﺪ ﺻﯿﺎدي

ﺑﺴﻢ ﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﯿﻢ

(ﺧﺪاﯾﺎ اﯾﻦ ﻋﺰﯾﺰان [را] ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻫﺪاﯾﺎي اﻣﺖ ﻣﺎﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﮕﺎه ﺑﭙﺬﯾﺮ). (اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ)

«وﻟَﺎ ﺗَﺤﺴﺒﻦﱠ اﻟﱠﺬﯾﻦَ ﻗُﺘﻠُﻮا ﻓﯽ ﺳﺒِﯿﻞِ اﻟﻠﱠﻪ أَﻣﻮاﺗًﺎ ﺑﻞْ أَﺣﯿﺎء ﻋﻨْﺪ رﺑﻬِﻢ ﯾﺮْزﻗُﻮنَ»

«ﺷﻬﯿﺪان را ﻣﺮده ﻣﭙﻨﺪارﯾﺪ ﺑﻠﮑﻪ زﻧﺪه و در ﻧﺰد ﺧﺪاي ﺧﻮﯾﺶ روزي ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ».

«إِنﱠ اﻟﻠﱠﻪ ﯾﺤﺐ اﻟﱠﺬﯾﻦَ ﯾﻘَﺎﺗﻠُﻮنَ ﻓﯽ ﺳﺒِﯿﻠﻪ ﺻﻔﺎ ﮐَﺄَﻧﱠﻬﻢ ﺑﻨْﯿﺎنٌ ﻣﺮْﺻﻮص»

«ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ دوﺳﺖ ﻣﯽ دارد ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ در راﻫﺶ ﭼﻮن دژي ﻣﺤﮑﻢ ﺻﻒ ﺑﺴﺘﻪ و ﭘﯿﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ».

ﺧﺪاﯾﺎ ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر وﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ ام را ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ و 7 ﺳـﺎل اﺳـﺖ ﮐـﻪ از ﺟﻨـﮓ ﺗﺤﻤﯿﻠـﯽ ﻣﯽ ﮔﺬرد و در اﯾﻦ ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﯽ ﮐﻪ در ﺟﺒﻬﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮده ام. ﺷﻬﺎدت ﻧﺼﯿﺒﻢ ﻧﮕﺮدﯾـﺪه، اﻟﺒﺘـﻪ ﺷﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﻟﯿﺎﻗـﺖ ﺷـﻬﺎدت را ﻧﺪاﺷـﺘﻪ ام و در اﯾـﻦ ﻣـﺪت ﺑﻬﺘـﺮﯾﻦ دوﺳـﺘﺎﻧﻢ و ﻧﻮرﭼﺸﻤﺎﻧﻢ در ﮐﻨﺎرم ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت رﺳﯿﺪه اﻧﺪ. ﺧﺪاﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐـﻦ ﮐـﻪ ﻟﯿﺎﻗـﺖ ﺷـﻬﺎدت در راﻫﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ و ﺑﺎز ﺑﺎ ﺧﺠﺎﻟﺖ و ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ آﺧﺮﯾﻦ وﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ ام ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﯾـﺴﻢ در ﺗﺎرﯾﺦ 15/9/1365 .

 ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا، ﺑﻪ ﻧﺎم او ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ اوﺳﺖ زﻧﺪﮔﯽ ام اوﺳﺖ و زﻧﺪه ﺑﻪ اوﯾﻢ، ﺑﻪ ﻧﺎم او ﮐﻪ از اوﯾﻢ و ﺑﻮدﻧﻢ از اوﺳﺖ و رﻓﺘﻨﻢ از اوﺳﺖ، ﯾـﺎدم اوﺳـﺖ، ﺟـﺎﻧﻢ اوﺳـﺖ و ﻣﻌـﺸﻮﻗﻢ اوﺳـﺖ ﻣﺤﺒﻮﺑﻢ اوﺳﺖ، اﻣﯿﺪم اوﺳﺖ و ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰم و ﺑﻪ ﯾﺎدت ﻫﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﯾﺎدم ﺑﺎﺷـﯽ ﮐـﻪ ﺑـﺪون ﺗـﻮ ﻫﯿﭻ و ﭘﻮچ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد و ﺳﻼم ﺑﺮ ﺷﻬﺪاي اﺳﻼم ﺑﺮ ﺷﻬﺪاي اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ و ﺑـﻪ ﺧـﺼﻮص ﺷﻬﺪاي ﺟﻨﮓ ﺗﺤﻤﯿﻠﯽ و ﺧﺎﻧﻮاده ﺷﻬﺪا و اﻣﺖ ﺷﻬﯿﺪﭘﺮور اﯾﺮان. اﯾﻨﺠﺎﻧﺐ ﻫﺪﻓﻢ از رﻓـﺘﻦ ﺑـﻪﺟﺒﻬﻪ اﯾﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ اوﻻً ﺧﺪﻣﺘﯽ ﺑﻪ اﺳﻼم و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮده اﻣﺎم ﺧﻮد ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻢ [...]ﮐﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ «ﻣﺴﺌﻠﻪ اﺻﻠﯽ ﺟﻨﮓ اﺳﺖ »و ﻣﻦ ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﺸﮑﻼت را زﯾﺮ ﭘـﺎ ﮔﺬاﺷـﺘﻢ .ﺧﺪاﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﮐﻪ در اﯾﻦ داﻧﺸﮕﺎه ﺑﺰرگ ﻋﻠﻢ و ادب اﺳﻼﻣﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮم ﮐﻪ ﺟﺰ اﯾﻦ ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﻢ. ﺧﺪاﯾﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ .ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻢ ﺑﺒﺨﺶ. روزي ﻧﺎدان ﺑـﻮدم، ان شاءﷲ ﮐـﻪ ﺧﺪا اﯾﻦ ﺑﻨﺪه ﺣﻘﯿﺮ را ﺑﺒﺨﺸﺪ و ﺑﯿﺎﻣﺮزد و ﺷﻤﺎ اي ﺧﻮاﻫﺮان و ﺑﺮادران ﻣﺴﻠﻤﺎن ﭘﯿـﺎم ﻣـﻦ ﺑـﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺷﻬﯿﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪر اﯾﻦ ﻧﻌﻤﺖ اﻟﻬـﯽ را ﺑﺪاﻧﯿـﺪ ﯾﻌﻨـﯽ اﻣـﺎم ﻋﺰﯾﺰﻣـﺎن و ﻫﻤـﻪ ﮔﻮش ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن اﯾﻦ ﺑﺰرﮔﻮار ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ در راه راﺳﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿـﺪ و از ﺧـﻮن ﺷـﻬﯿﺪاﻧﯽ ﮐـﻪ ﻫﺪﻓﺸﺎن ﭘﯿﺮوزي اﺳﻼم ﺑﻮده دﻓﺎع ﮐﻨﯿﺪ و در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺷﻬﺎدت ﻧﺼﯿﺒﻢ ﺷﺪ، از ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺒﻬـﻪ ﷲ ﺑﺎﺷﺪ . ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺮاﯾﻢ ﻧﻤﺎز ﻣﯿﺖ ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ و ﻫﻤﻪ در ﺳﻮم و ﻫﻔﺘﻢ و ﭼﻬﻠﻢ ﻣـﻦ ﺷـﺮﮐﺖ و ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.  اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ [ﺑﻠﮑﻪ]ﭘﯿﺎم ﺧﻮن ﺷﻬﺪا [را] ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣـﺮدم ﺑﯿـﺪار و آﮔﺎه ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﺪ و ﻗﺒﺮم در ﻧﺰدﯾﮏ ﺗـﺮﯾﻦ ﺟـﺎ ﺑﺎﺷـﺪ، ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ دوﺳـﺘﺎﻧﻢ و ﺷـﻬﺪاي دﯾﮕـﺮ ﺑـﻪ ﺧﺼﻮص [در ﺟﻮار ] ﺷﻬﯿﺪ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﻋﻠﯽ دادي دﻓﻨﻢ ﮐﻨﯿﺪ، ﺑـﻪ ﺧـﺎﻃﺮ اﯾـﻦ ﮐـﻪ در اﯾـﻦ دﻧﯿـﺎ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮدﯾﻢ، دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪم در ﮐﻨـﺎر دوﺳـﺖ ﻋﺰﯾـﺰم ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﻋﻠﯽ دادي ﺑﺎﺷﻢ و اﻣﺎ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺧﻮدم، ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان اﯾﻦ دﻧﯿﺎ، دﻧﯿـﺎي آزﻣـﺎﯾﺶ اﺳﺖ و ﻫﻤﻪ ﻣﯽ داﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺪام ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ و ﻫﻤﮕـﯽ ﺧـﻮاﻫﯿﻢ رﻓـﺖ . ﻓﻘـﻂ ﻣﻮاﻇـﺐ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﺎ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎ روي ﺳﻔﯿﺪ، ﭘﺮوﻧﺪه ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﻣﻌﺪل 20 ﮐﻪ ﺑﺮاي داﻧﺶ آﻣـﻮزان ﻧﻤﺮه ﻣﻤﺘﺎز اﺳﺖ [را] ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن آﻣﺎده ﮐـﺮده ﺑﺎﺷـﯿﻢ . از ﻫﻤـﻪ ﺷـﻤﺎ ﺑـﺮادران و ﺧـﻮاﻫﺮان ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺪاي ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ از ﻣﻦ ﻧﺎراﺣﺘﯽ دﯾﺪه اﯾـﺪ و ﺣﺮﻓـﯽ ﺷـﻨﯿﺪه اﯾـﺪ ﮐـﻪ ﺑﺎﻋـﺚ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﺷﺪه ام، ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ.اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ دﻟﯽ ﭘﺮ از درد و ﻧﺎراﺣﺘﯽ از ﻃﺮف زﻧﻢ از اﯾﻦ دﻧﯿﺎ رﻓﺘﻢ و ﻫﺮﮐﺲ ﮐﻪ [ﻣﺮا] ﺑﻪ [ﻫﺮ] ﻋﻨﻮان ﻧﺎراﺣﺖ و ﻧﮕﺮاﻧﻢ ﮐﺮده ﮐﺎري ﻧﺪارم . ﺑﻪ ﻫـﺮ ﺷـﮑﻞ ﺑﺒﺨـﺸﺪ و ﺑـﻪ راه راﺳـﺖ ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﻨﺪ و اﻣﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم و ﺑﺮادراﻧﻢ و ﺧﻮاﻫﺮاﻧﻢ، ﭘﺪر ﺟﺎن ﻫﻤﯿـﺸﻪ در راه اﺳـﻼم ﻗـﺪم ﺑﺮدار و ﺳﻌﺎدﺗﯽ ﮐﻪ ﻧﺼﯿﺐ ﻓﺮزﻧﺪت ﺷﺪه ﻧﻌﻤﺘﯽ از ﻃﺮف ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪان و ﺧﺪا را ﺷﮑﺮ [ﮐـﻦ ] ﻣﺮا ﺣﻼل ﮐﻦ . ﻣﺎدر ﺟﺎن ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮزﻧﺪي در راه اﺳﻼم ﺗﺮﺑﯿﺖ ﮐﺮدي و ﺗـﻮ ﺑﻮدي ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ اﻓﺘﺨﺎر ﻣﯽ ﮐﺮدي ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪت در ﺟﺒﻬﻪ اﺳﺖ ﭘﺲ ﺣﺎﻻ ﻫﻢ اﻓﺘﺨﺎر ﮐـﻦ ﮐـﻪ ﻓﺮزﻧــﺪت در راه اﺳـﻼم ﺑــﻪ ﺷــﻬﺎدت رﺳـﯿﺪه و اﻓﺘﺨـﺎري ﺑــﺎﻻﺗﺮ از اﻓﺘﺨـﺎر اول، و از ﺷــﻤﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﻣﺮا ﺣﻼل ﮐﻨﯽ.ﺧﻮاﻫﺮاﻧﻢ ﻣﺮا ﺣﻼل ﮐﻨﯿﺪ ﮐـﻪ ﻣﻤﮑـﻦ اﺳـﺖ در ﮐـﻮﭼﮑﯽ ﺷـﻤﺎ را اذﯾﺖ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻢ و ﺧﻮاب و ﻧﺎدان ﺑﻮدم، ﻣﺮا ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﻮاري ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮔـﻮش ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن اﻣﺎم ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن را در راه اﺳﻼم ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺑﮑﻨﯿﺪ . ﺑﺮادراﻧﻢ ﻣﺮا ﺑﺒﺨـﺸﯿﺪ . ﻣـﺎدرم از ﺗﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐـﻪ ﻓﺮزﻧـﺪم ﻣﻬـﺪي ﻧـﻮر ﭼـﺸﻤﺎﻧﻢ را در راه اﺳـﻼم ﺗﺮﺑﯿـﺖ ﮐﻨﯿـﺪ و ﺑـﻪ او ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﺪ،ﻋﺰﯾﺰم درس ﺻﺒﺮ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ و اﯾﺴﺘﺎدﮔﯽ و ﺟﻮاﻧﻤﺮدي و ﺷﻬﺎدت در راه اﺳﻼم ﺑـﻪ او ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺑﺎﯾﺪ اﺳﻠﺤﻪ اﻓﺘﺎده از دﺳﺖ ﭘﺪر را ﺑﺮﮔﯿﺮي و ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ دﺷﻤﻨﺎن اﺳﻼم ﺑﺮﺧﯿﺰﯾﺪ و از ﭘﺪر و ﻣﺎدرم و ﺑﺮادراﻧﻢ و ﺧﻮاﻫﺮان  ﻣﺤﺘﺮم ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ در ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺘﻢ ﻣـﻦ ﺧﯿﻠـﯽ آرام ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﺑﺎ ﻣﺨﺎرﺟﯽ ﮐﻢ ﺑﺮﮔﺰار ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ . ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﭘﯿﺶ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﮔﺮﯾﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ و ﻣﺮﺗـﺐ ﺧـﺪا را ﯾﺎد ﮐﻨﯿﺪ و ﺷﮑﺮ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ و ﻧﮕﺬارﯾﺪ دﺷﻤﻨﺎن اﺳﻼم ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻗـﺎﻣﺘﯽ اﺳـﺘﻮار از ﻣﺮدم ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﮐﻨﯿﺪ و در ﭘﺎﯾﺎن از ﺗﻤﺎم ﺑﺮادران و ﺧﻮاﻫﺮان ﻣﯽ ﺧـﻮاﻫﻢ ﮐـﻪ ﻣـﺮا ﺑﺒﺨـﺸﻨﺪ و ﺣﻼﻟﻢ ﮐﻨﯿﺪ و از ﮐﻠﯿﻪ ﺑﺮادران ﺗﯿﭗ ﻗﻬﺮﻣﺎن اﻟﻤﻬﺪي (ﻋﺞ) ﮐﻪ در اﯾﻦ ﮐﻪ [ناخوانا]ﮐـﻪ ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاري در ﺧﺪﻣﺘﺸﺎن ﺑﻮده ام، ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻣﺤﺘﺮم ﺧﻮدم ﺗﻘﺎﺿﺎ دارم ﻣﺮا ﺑﺒﺨـﺸﻨﺪ و ﺣﻼﻟﻢ ﮐﻨﯿﺪ. ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﺷﻤﺎ.

«واﻟﺴﻼم ﻋﻠﯿﮑﻢ» اﺣﻤﺪ ﺻﯿﺎدي

[وﺻﯿﺖﻧﺎﻣﻪاي دﯾﮕﺮ]

ﺑﺴﻢ ﷲ اﻟﺮﺣﻤﻦ اﻟﺮﺣﯿﻢ

وﺻﯿﺖﻧﺎﻣﻪ اﯾﻨﺠﺎﻧﺐ اﺣﻤﺪ ﺻﯿﺎدي ﻓﺮزﻧﺪ ﻋﺒﺎس از ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن زاﺑﻞ در ﺗﺎرﯾﺦ 65/9/30.

«اﻟﺤﻤﺪﷲ رب اﻟﻌﺎﻟﻤﯿﻦ و اﻟﺼﻼة و اﻟﺴﻼم ﻋﻠﯽ ﺧﯿﺮ ﺧﻠﻘﻪ ﻣﺤﻤﺪ و آﻟﻪ اﻟﻄـﺎﻫﺮﯾﻦ و ﻟﻌﻨـﮥ ﷲ ﻋﻠﯽ اﻋﺪاﺋﻬﻢ اﺟﻤﻌﯿﻦ اﻟﯽ ﯾﻮم اﻟﺪﯾﻦ».

ﺧﺪاوﻧﺪا آن ﺳﺮﺑﺎز ﻓﺪاﮐﺎر را ﮐﻪ در راه ﺗﻮ ﺑﺮ ﻋﻠﯿـﻪ دﺷـﻤﻨﺎن ﺗـﻮ ﺷﻤـﺸﯿﺮ ﻣـﯽ ﮐـﺸﺪ و در ﺟﺴﺘﺠﻮي رﺿﺎي ﺗﻮ اﺳﺘﻘﺮار ﺣﺰب ﺗﻮ ﺟﻬﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﭘﯿﺮوز و ﺧﺮﺳﻨﺪش ﻓﺮﻣﺎ . ﻣﺎ ﻣﯽ روﯾﻢ ﺗﺎ اﺳﻼم زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﺪ . ﻣﺎ ﻣﯽ روﯾﻢ ﺗﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ رﺿﺎﯾﺖ ﺑﺮ ﭼﻬﺮ ه ﻣﺒﺎرك اﻣﺎم ﺑﺸﮑﻔﺪ. ﻣﺎ ﻣـﯽ روﯾـﻢ ﺗـﺎ ﺷﻬﯿﺪان در ﺑﻬﺸﺖ ﺷﻬﺪا ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺷﺪن ﻗﺎﻣﺘﻬﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﺷـﻬﺎدت ﻃﻠﺒـﺎن را در اﻗﺎﻣـﻪ وﺻـﯿﺘﻬﺎي ﺳﺮﺧﺸﺎن ﺑﻪ ﺟﺸﻦ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ . ﻣﺎ ﻣﯽ روﯾﻢ ﺷﺮاﻓﺘﻬﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ را در ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎي ﺧـﻮن رﻧـﮓ ﻧﺒـﺮد ﻣﺪاﻓﻊ ﺑﺎﺷﯿﻢ . ﻣﺎ ﻣﯽ روﯾﻢ اﮔﺮ رﯾﺨﺘﻦ ﺧﻮن ﻣﻦ ﺑﺮاي اﺳﻼم و اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﻓﺎﯾﺪه دارد ﭘـﺲ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎي ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ آﻏﻮش ﻣﯽ ﮐﺸﻢ. ﻣﺒﺎدا در دﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺧﺪاي ﻣﺘﻌﺎل ﺑﻪ ﭼﯿﺰي دﯾﮕـﺮ دل ﺑﺒﻨﺪﯾﻢ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺷﻌﺎر ﭘﺮﻣﻌﻨﯽ و ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ «ﻻ اﻟﻪ اﻻ ﷲ » را ﻧﻘـﺾ ﮐـﺮدﯾﻢ . ﺧـﺪا را ﺷﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﺪ اﻣﺎﻧﺘﯽ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﭙﺮده ﺑﻮد ، ﺑﻪ ﻧﺤﻮ اﺣﺴﻦ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻧﻤـﻮدي و ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ اﺻﻠﯽ اش ﺑﺮﮔﺮداﻧﯿﺪ . «اﻣﺮوز واﻗﻌﺎً اﯾﻦ ﺟﻮان ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺟﻨﮓ را ﺣﻞ ﮐﻨﻨﺪ». ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﯿﮑﺮ ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ام در ﮐﺮﺑﻼي ﺟﻨﻮب و ﻏﺮب ﮐﺸﻮر ﺑـﺎ ﺑﺎدﻫـﺎﯾﯽ ﮐـﻪ ﺑـﻮي رﺷﺎدت و ﺣﻤﺎﺳﻪ آﻓﺮﯾﻨﯽ ﻣﯽ دﻫﺪ ﺑﻪ دﺳﺖ اﻣﺎم ﻋﺼﺮ (ﻋﺠﻞ ﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻓﺮﺟﻪ اﻟﺸﺮﯾﻒ) ﺑﻪ ﺧـﺎك ﺳﭙﺮده ﺷﻮد. ﺑﺎري ﭘﺪر ﺟﺎن اﯾﻦ ﺟﺴﺪ ﻧﺎﻗﺎﺑﻞ ﻣﺮا 20 ﻣﺘﺮ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻪ ﻗﺒـﺮ ﺑـﺎ ﻃﻨـﺎب ﺑﮑـﺸﻨﺪ ﮐـﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﯾﮏ ﻣﻘﺪاري از ﮔﻨﺎﻫﺎن ﻣﺮا ﺑﺒﺨـﺸﺪ . ﺗـﺎ ﺑـﺎرم ﯾـﮏ ﻣﻘـﺪاري ﺳـﺒﮏ ﺷـﻮد و از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪم ﺑﺪﻧﻢ ﻣﺜﻞ ﺑﺪن اﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ (ع) ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ اﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ (ع) ﺷﺮﻣﻨﺪه ﻧﺒﺎﺷﻢ، ﭼﻮن ﺳﺮﺑﺎز اﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ (ع) ﻫﺴﺘﻢ و ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺜﻞ ﺧﻮد اﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ (ع) ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ﺑﺮﺳﻢ و ﺑﺎري ﭘﺪر ﺟﺎن وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺗﺸﯿﯿﻊ ﺟﻨـﺎزه ﮐـﺮده و دو دﺳﺖ ﻣﻦ اﮔﺮ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮد از ﺗﺎﺑﻮت ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎورﻧﺪ ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﯾﻦ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺧـﺎﻟﯽ از دﻧﯿـﺎ رﻓﺘـﻪ اﺳﺖ و ﺑﺎري اﮔﺮ او را ﺑﻪ ﻋﻨﻮاﻧﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﺮده ام ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﺪ. و ﺑﺎري ﭘﺪر ﺟـﺎن ﯾـﮏ ﻣﻘـﺪار ﭘﻮﻟﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ از ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻨـﺪ . 500 ﺗﻮﻣـﺎن ﻋﻠـﯽ ﻫﺮاﺗـﯽ از ﻓﯿـﺮوز ه اي+ ﺧﺮاﻣﮑـﻪ از ﺑﻨﺪرﻋﺒﺎس. 3500 ﺗﻮﻣﺎن . 300[ﺗﻮﻣﺎن] ﻣﺤﻤﺪ ﺟﺎن و ﯾـﮏ ﻣﻘـﺪار ﭘـﻮﻟﯽ ﻫـﻢ ﻣـﻦ از ﺑﭽﻪ ﻫـﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ. ﺣﺎل آﻧﻬﺎ را ﻧﮕﻬﺪارﯾﺪ و از ﻃﺮف ﻣﻦ از ﻫﻤﻪ ﻣﻌـﺬرت ﺧـﻮاﻫﯽ ﮐﻨﯿـﺪ . و ﻣـﺮا ﺑـﻪ ﺑﺰرﮔﯽ ﺧﻮد ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ . و ﺑﺎري ﭘﺪر ﺟﺎن و ﻣﺎدر ﺟﺎن ﭘﺴﺮ ﻣﺮا اذﯾﺖ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻧـﻪ ﻣـﺎدر دارد و ﻧﻪ ﭘﺪر . وﻗﺘﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺰرگ ﺷﺪ او را دﻧﺒﺎل دﯾﻦ و اﺳﻼم ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﻨﯿﺪ . [و] ﻣﺎدر ﺟـﺎن و ﭘـﺪر ﺟﺎن مرا ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ اﮔﺮ ﺷﻤﺎ [را] ﺑﻪ [ﻫﺮ] ﻋﻨﻮان ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﺮده ام.

 ﺑﺮادر ﺣﺴﯿﻦ ﺟﺎن ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻣﺮا و ﺑﻪ ﺣﺮف ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﮔﻮش دﻫﯿﺪ، و ﺑﺎري ﺑﺮادراﻧﻢ ﺑﺎﻗﺮ و ﻋﻠﯽ و رﺿﺎ، ﺧﻮاﻫﺮاﻧﻢ ﻧﺼﺮت و ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺮا ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺎراﺣـﺖ ﮐـﺮده و دﻧﺒﺎل راه ﺣﺴﯿﻦ (ع) و زﯾﻨﺐ (س) را ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ و ﺑﺎري از ﺧﻮاﻫﺮم ﻧﺼﺮت ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﻣـﺮا ﺑﺒﺨﺸﺪ و ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦاز ﺻﻔﺮ .و در ﭘﺎﯾﺎن ﺳﻼم ﻣﺮا ﺑـﻪ ﻋﻤﻮﻫـﺎﯾﻢ و ﻋﻤـﻪ [ناخوانا] و ﻣـﺎدر ﭘـﺴﺮ ﻋﻤﻮﯾﻢ ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﺪ و ﺑﺎز ﻫﻢ ﭘﺪر و ﻣﺎدرم ﺑﺎ ﺳﻼم ﻓﺮاوان [ناخوانا]در ﻣﻮﻗﻊ ﺗﺸﯿﯿﻊ ﺟﻨﺎزه ﻣـﻦ ﮔﺮﯾـﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ و ﺷﺎد ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﻏﻼم ﻓﻘﯿﺮ ﭘﺪرﺑﺰرگ [را] از ﻃﺮف ﻣﻦ ﺳﻼم ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﺪ . ﻫﻢ ﭼﻨـﯿﻦ داﯾـﯽ ﺧﻮدم ﺣﺴﯿﻦ ﻋﻠﯽ و [ناخوانا]ﺣﺴﯿﻦ را ﺳـﻼم ﺑﺮﺳـﺎﻧﯿﺪ و ﺑﮕﻮﯾﯿـﺪ ﻣـﺮا ﺑﺒﺨـﺸﺪ.اﮔـﺮ ﻧـﺎراﺣﺘﯽ دﯾﺪه اﻧﺪ.

«واﻟﺴﻼم ﻋﻠﯿﮑﻢ و رﺣﻤﮥﷲ و ﺑﺮﮐﺎﺗﻪ»

 65/9/30 ﺻﯿﺎدي اﺣﻤﺪ