به گزارش فائزون در وصیت نامه شهید محمد رضا حسین زاده عبارت های کلیدی وجود دارد که در ذیل آمده است

خدایا زندگی ما را مانند زندگی محمد (ص) و آل محمد بگردان.

 خدایا مرگ ما را مانند مرگ محمد(ص) و آل محمد (ص)  قرار بده.

 آمده ایم به جبهه که اگر لیاقت شهادت را داشته باشیم، نصیب ما شود. من از زمانی که به جبهه آمدم خود را باز شناختم.

مدتی که در جبهه بودم به قول شهید بزرگوارم و سردار رشید اسلام حاج قاسم میرحسینی، بهار زندگی من بود.

 ما به جبهه [آمدیم] که به نداي امام بت شکن این پیرجماران لبیک بگوییم.

از شما مردم میخواهم که این پیرجماران را تنها نگذارید.

 از شما مردم میخواهم که جبهه و جنگ را فراموش نکنید.

آنانکه توانایی به جبهه آمدن را ندارند، در پشت جبهه، به جبهه کمک کنند.

 هیچ وقت این امر خیر(کمک به جبهه) را فراموش نکنید.

از شما میخواهم که مظلومیت امام حسین(ع)و یارانش را فراموش نکنید.

                                                                                                      بسم االله الرحمن الرحیم

اللهم اجعل محیاي محیا محمد و آل محمد مماتی ممات محمد و آل محمد.خدایا زندگی ما را مانند زندگی محمدو آل محمد بگردان و مرگ ما را مانند مرگ محمدو آل محمد قرار بده، قال رسـول مـا مـن قطـرة  احب الی االله عزّ و جل من قطرة دمٍ فـی سـبیل االله. پیغمبـر اکـرم فرمـود: «هـیچ قطرهاي پیش خداوند محبوبتر نیست از قطره خونی که در راه خدا ریخته شود». خداوندا، مرگ را براي ما آسان بگردان و خداوندا مـرگ مـا را شـهادت در راه خـودت قرار ده. خدایا گناهان ما را ببخش. خداوندا ما را به راه راست هدایت کن. خداوند در قرآن کریم میفرماید «[که] آنان که در راه خدا کشته میشوند مرده مپندارید بلکه آنـان زندگاننـد و نزد پروردگارشان روزي میخورند . دربارة شهید در قرآن حدیث و روایات زیاد آمـده، یعنی این همه آیات و روایات فقط براي مقام شهیدان در آخرت میباشد و حالا ما هم ایـن راه را به جان خریده ایم و آمده ایم به جبهه که اگر لیاقت شهادت را داشته باشیم، نصیب مـا شود. از خدا میخواهیم که این آمدن و این زحماتی کـه در اینجـا مـیکـشیم از مـا قبـول بگرداند و حالا از خود و گناهان خود بنویسیم. من از زمـانی کـه بـه جبهـه آمـدم خـود را بازشناختم. تمام مدتی که در جبهه بودم به قول شهید بزرگوارم و سردار رشید اسلام حـاج قاسم میرحسینی ، بهار زندگی من بود و هر چند این مدت کم بود و آنقـدر انجـام وظیفـه در [راه] خدا لذتبخش است که خدا میداند. در شهر که هستم جز گنـاه و معـصیت کـار دیگر انجام نمیدادیم و مثل اینکه چیزي گم و یا کم داریم و وقتی که به جبهه مـی آمـدیم مثل اینکه آن چیز گم شده را مییافتیم. ما به جبهه [آمدیم] که به نداي امام بتشکن ایـن پیرجماران لبیک بگوییم. چند تا پیام داشتم براي امت حزب االله هرچند که پیامها را تمـامی شهیدان داده اند و هرچند من کوچکتر از آنم که براي امت حزب االله (پیام دهم) ولی خـوب من براي یادآوري باز هم میگویم: از شما مـردم مـیخـواهم کـه ایـن پیرجمـاران را تنهـا نگذارید و در تمام مراحل و تمام سختیها، امـام بزرگـوار را یـاري دهیـد و از شـما مـردم میخواهم که جبهه و جنگ را فراموش نکنید. آنان که توانایی جنگیـدن دارنـد در جبهـه و آنان که توانایی به جبهه آمدن را ندارند در پشت جبهه، به جبهه کمک کننـد و هـیچ وقـت این امر خیر را فراموش نکنید. پیام دیگري به بعضی از افراد دارم که به جبهه نمی آیند و بـه جبهه کمک نمیکنند و همیشه به [علیه] انقلاب حرف و نق میزنند، از آنها میخواهم که این کار را نکنند و به جبهه بیایند و اگر به جبهه نمی آیند در پشت جبهه کمک کنند و پیـام دیگرم براي آن دسته از جوانـانی کـه بـا پوشـیدن لبـاسهـاي مبتـذل در کوچـه و خیابـان چشمشان به ناموس مردم است، من به آنها میگویم که کجایتان از جوانان دیگر کم اسـت که در جبهه ها ایثار و فداکاري میکنند. از شما میخـواهم کـه در صـحنۀ انقـلاب حـضور داشته باشید و جبهه ها را پر کنید و پیام دیگري به ارگانهاي انقلابـی کـه بـا خـانواده هـاي شهداء و خانوادة رزمندگان سر و کار دارند میخواهم که آنها را براي یک کار کوچک سـر  ندوانند و به آنها میگویم که روز آخرت هـم هـست و روز جـزا را فرامـوش نکنیـد و از اقوام و خویشان و بستگان خود میخواهم که اگر از دست من ناراحتی [دارید] و اگر حقی بر گردن من دارید، انشاءاالله که مرا حلال کنید و از شما اقوام و خویشان و دوستان حلالیت میطلبم و چند صحبت  با پدر و مادر مهربان و خوبم دارم. پدر و مـادرم شـما بـراي مـن سختیها را تحمل کرده اید، تا ما را به اینجا رساندید و حقی بر گردن ما داریـد کـه هرگـز نمیتوانیم این حقی که بر گردن ما است ادا کنیم و امیدوارم که خدا شـما را از مـن راضـی کند و به وسیلۀ شما خداوند از ما راضی شود، هر چند که شما را در طـول مـدت زنـدگی اذیت و ناراحت میکردم و ما هم قدر شـما را در آن زمـان ندانـستیم. اي پـدر مهربـانم از زحماتی که براي من کشیده اید متشکرم. از شما میخواهم که مظلومیت امـام حـسین(ع ( و یارانش را فراموش نکنید و امیدوارم که مرا حلال نمایید.اي مادرم که بهشت زیـر پـاي  مادران است» و هروقت که گریـه مـیکنـی [بـه یـاد] مظلومیـت حـضرت زهـرا را فراموش نکنید و امیدوارم که مرا حلال کنی. چند تا وصیت دارم که مـینویـسم بـراي مـن بیست روز روزه و یک ماه نماز به پا دارید. «اشهد ان لا اله الا االله وحده لا شریک له و اشهد انّ محمداً عبده و رسوله و اشهد انّ علیـاً  ولی االله». از همه شما حلالیت میطلبم و ملتمس دعا هستم. «خدایا خدایا تا انقلاب مهـدي خمینـی را نگـهدار تـا  ظهـور هـر چـه سـریعتـر امـام زمان(عج)». «والسلام علیکم و رحمۀاالله و برکاته» یازدهم جمادي الاول سال 1408 دوازدهم ديماه سال 1366 وصیتنامه شهید محمدرضا حسی نزاده ساعت دوازده ظهر روز شنبه مورخ 12/10/6