به گزارش فائزون به نقل از دفاع‌پرس از خراسان رضوی، عملکرد گروهک تروریستی منافقین گویایی این مطلب است که هرگاه رزمندگان اسلام در جبهه‌های نبرد علیه صدامیان به پیروزی و موفقیت نائل می‌آمدند، منافقین برای اینکه این پیروزی را به کام ملت ایران تلخ کنند، دست به فجایعی از جمله اعمال تروریستی می‌زدند. از دید این جنایتکاران، گناه و جرم نابخشودنی بزرگ این مردم حمایت آگاهانه و پرشور از انقلاب و نظام است. به طور قطع یکی از مظاهر این پشتیبانی، برگزاری همه ساله مراسم راهپیمایی گرامیداشت یوم‌الله ۲۲ بهمن، سالروز پیروزی انقلاب اسلامی ایران بود که آن را مستوجب مجازات می‌دانستند. به همین سبب برای انتقام از مردم، اندکی پس از انجام عملیات «کربلای ۵» و شور و شعفی که از نتایج درخشان این پیروزی در بین مردم و مسئولان به وجود آمده بود، در یکی از هزاران جنایات خود، در روز ۲۲ بهمن ۱۳۶۵ با به خاک و خون کشیدن عده‌ای از هموطنان‌مان در راهپیمایی بزرگداشت انقلاب اسلامی در مشهد اقدام کردند. منافقین در شرایطی دست به این جنایت زدند که همیشه خود را حامی مردم می‌دانستند.
شهر مشهد یکی از مناطقی است که همیشه مورد بغض و کینه منافقین قرار دارد. منافقین به دلیل موضعی که بسیاری از علما و مردم این شهر در قبال منافقین داشتند، ترور زیادی را در این شهر انجام دادند. از جمله مهم‌ترین این موارد که هدف آن ایجاد فضای رعب و وحشت عمومی و هدف قرار دادن حداکثری مردم بود، جنایت تروریستی آنان در راهپیمایی ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۵ می‌باشد. منافقین با بررسی تیم‌های ترور خود و دستوراتی که از اربابان خود گرفتند، برای این منظور دو تیم ترور شامل چهار نفر به نام‌های «جواد علیان نجف‌آبادی» با نام مستعار خالق، «حسین مرادی زرمهری» با نام مستعار احمد، «جلیل خلخالی شاندیزی» با نام مستعار منصور و «امیر (همایون) انورحسینی» با نام مستعار حسام، را برای انجام این عملیات انتخاب کردند.
این افراد چند روز قبل از ۲۲ بهمن ۶۵ پس از انجام توجیهات و آموزش‌های لازم در اردوگاه‌های منافقین در عراق، از مرز زمینی وارد ایران شده و با کمک عوامل داخلی منافقین توانستند خود را به مشهد برسانند. این افراد سپس با کمک اعضایی از سازمان که در مشهد بودند، اقدام به شناسایی و تهیه امکانات تروریستی کردند. این چهار منافق، صبح روز ۲۲ بهمن با سرقت یک دستگاه اتومبیل پیکان در منطقه نخریسی مشهد، خود را به بازارچه سرشور رسانده و از آنجا وارد صفوف راهپیمایان شدند. اندکی بعد جمعیت در حالی که شعار «مرگ بر صدام» و «مرگ بر آمریکا» سر می‌داد به هتل قدس مقابل باب الجواد رسید، در این هنگام یکی از اعضای تیم ترور، نارنجک جنگی خود را بین صفوف اول جمعیت تظاهرات‌کننده پرتاب کرده که انفجار ناشی از آن باعث ایجاد شلوغی و پراکندگی جمعیت می‌شود. متعاقب این عمل در حالی که مردم از این اقدام شوکه شده و درصدد یاری رساندن به مجروحین حادثه بودند، عضو دیگر تیم با اسلحه کلاشنیکف راهپیمایان را به رگبار می‌بندد و تعداد زیادی را هدف قرار می‌دهد. به‌گونه‌ای که به نقل از شاهدان عینی این فرد منافق یک خشاب کامل تیر را به روی جمعیت خالی کرد.
یکی از افرادی که در این حادثه دچار مجروحیت شده در خاطرات خود می‌گوید: «در حال سر دادن شعار بودیم و به فاصله چند صف از جلو حرکت می‌کردیم. حوالی ساعت ۱۰:۳۰ بود که ناگهان شیئی در چند قدمی ما روی زمین افتاد و به دنبال آن صدای مهیب انفجار به گوش رسید. با توجه به سابقه‌ای که از انجام عملیات‌های تروریستی منافقین در کشور بود، متوجه شدم که احتمالاً یک عمل تروریستی انجام شده، بلافاصله و بدون اختیار روی زمین خوابیدم. برای مدتی احساس کردم که حرکتی نمی‌توانم بکنم و قسمتی از بدنم می‌سوزد. صدای مداوم رگبار مرا به خود آورد و همان‌طور که دراز کشیده بودم متوجه فرد منافقی شدم که با اسلحه کلاشینکف رو به جمعیت در حال تیراندازی بود و مردم نیز به این سو و آن سو می‌دویدند. اوضاع به‌گونه‌ای بود که نمی‌گذاشتند کسی به محل انفجار نزدیک شود. از طریق بلندگو اعلام کردند که منافقین در میان مردم نارنجک منفجر کرده‌اند. با نگاهی به اطراف متوجه شدم تعداد زیادی از مردم روی زمین هستند و خون از بدن آنها جاری بود. خود من نیز کتفم بر اثر اصابت ترکش نارنجک دچار آسیب شده و خون از آن جاری بود. وضعیت به همین منوال بود تا اینکه مردم تعدادی از مجروحین را که وضعیت بدتری داشتند، با ماشین‌های شخصی به بیمارستان رساندند. من هم که می‌توانستم حداقل بشینم، به همراه تعدادی دیگر منتظر ماندیم تا آمبولانس‌ها رسیدند و ما به نزدیک‌ترین بیمارستان منتقل شدیم.»
اخبار منتشر شده در اولین ساعت این حرکت تروریستی منافقین، حاکی از به شهادت رسیدن سه نفر به نام‌های حجت‌الاسلام «محمدرضا کریمی علی‌آبادی» ۵۹ ساله، «محمدحسن مشکانی» ۴۹ ساله و حجت‌الاسلام «عباس صمدی» ۵۸ ساله و مجروحیت بیش از ۴۵ نفر دیگر بود.
حال باید پرسید که اقدام به یک عمل تروریستی آن هم در یک راهپیمایی عمومی که از همه اقشار مردم و از هر سن و سالی در آن حضور دارند، چطور با داعیه حمایت از مردم و ادعای مسلمانی و مقبولیت در داخل کشور توسط منافقین هم‌خوانی ندارد.
در ادامه به‌صورت گذرا به معرفی شهدای این عملیات تروریستی می‌پردازیم.
شهید حجت‌الاسلام عباس صمدی
عباس صمدی آبان۱۳۰۷ در روستای حسن‌آباد از توابع مشهد در خانواده روحانی و متدین چشم به جهان گشود. ۹ سال بیشتر نداشت که به حوزه علمیه رفت و از همان ایام به فریضه امر‌به‌معروف و نهی‌ازمنکر بسیار اهمیت می‌داد. بار‌ها با خان‌های روستا درگیر شد تا آنجا که زندگی را بر وی سخت کردند و مجبور به مهاجرت به مشهد شد.
او تحصیل علوم دینی را در حوزه علمیه مشهد ادامه داد. اما باز هم از روستای خود روی گردان نبود و هرازگاهی برای ارشاد مردم به زادگاهش بازمی‌گشت.
حجت‌الاسلام صمدی به نمایندگی از سوی مراجع تقلید به شهر‌ها و روستا‌های مختلف سفر می‌کرد، به همین دلیل بار‌ها از جانب مأمورین دولتی ممنوع‌المنبر شد.
در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ از افراد فعال بود و همواره عکس امام خمینی (ره) را در خانه نگهداری می‌کرد و نوار‌های امام را به همراه دوستان مخفیانه گوش می‌دادند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز بار‌ها به دیدار امام راحل رفت و به فرمان او بیشتر وقت خود را صرف تبلیغ و ارشاد مردم کرد.
از ابتدای جنگ تحمیلی، چندین‌بار جهت تقویت روحی رزمندگان به جبهه‌های جنوب و غرب رفت که بار‌ها از طرف منافقین مورد تهدید قرار گرفته بود، اما در تمام سخنرانی‌ها ماهیت سازمان منافقین را برای مردم افشا می‌کرد.
او سرانجام در ۲۲ بهمن ۱۳۶۵ در حالی که از حنجره‌اش ندای مرگ بر آمریکا و اسرائیل برمی‌خواست، با پرتاب نارنجک توسط منافقین کوردل در خیابان شهید اندرزگو مشهد به شهادت رسید.
شهید محمدحسن مشکانی
«محمدحسین مشکانی» ۲۵ خرداد ۱۳۱۶ در خانواده‌ای مذهبی در استان خراسان بدنیا آمد. وی به دلیل شرایط سخت زندگی تحصیلات خود را تا پایان مقطع ابتدایی بیشتر ادامه نداد و به کمک معیشت خانواده پرداخت.
او در سال‌های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی از مبارزین نهضت امام خمینی (ره) بود. وی در سال‌های قبل و بعد از پیروزی انقلاب همیشه مطیع اوامر رهبری و از مبلغین ایشان بود.
محمدحسین مشکانی سرانجام در جریان راهپیمایی ۲۲ بهمن۱۳۶۵ در خیابان شهید اندرزگو مشهد توسط عناصر تروریستی سازمان مجاهدین خلق در اثر پرتاب نارنجک جنگی و تیراندازی مورد سو قصد واقع شد و به شهادت رسید.
حجت‌الاسلام شهید محمدرضا کریمی
«محمدرضا کریمی» سال ۱۳۰۶ در خانواده‌ای روحانی و مذهبی در شهرستان مشهد به دنیا آمد. پدرش از علمای اهل نظر به نام شیخ محمدعلی مشهور به شیخ مقدس بود. در سال ۱۳۲۷ در مدرسه باقریه مشهد مشغول تحصیل دروس حوزه شد و نزد اساتیدی، چون ادیب نیشابوری به یادگیری علوم دینی پرداخت.
پس از اتمام دروس سطح، بنا به نیاز به پیشنهاد پدرش به روستای علی‌آباد شهرستان قوچان رفت و در آنجا به تبلیغ دین مبین اسلام مشغول شد و پس از یک سال به مشهد بازگشت.
شهید کریمی در مشهد خانه کوچکی اجاره و شغل بنّایی را پیشه خود ساخت و در کنار آن در مجالس دینی و مذهبی به وعظ و خطابه می‌پرداخت و بیشتر اوقات خود را صرف مطالعه می‌کرد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در مراسم و راهپیمایی‌ها حضور مستمری داشت.
حجت‌الاسلام کریمی سرانجام در راهپیمایی ۲۲ بهمن ۱۳۶۵ در خیابان شهید اندرزگو بر اثر انفجار نارنجکی که بوسیله دو نفر از منافقین تروریست به میان جمعیت پرتاب شد، به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
انتهای پیام/