فائزون شهید ناصر ریگی را معرفی می کند.

در نخستین روز بهار سال ۱۳۴۶ در اهواز متولد شد خانواده وی به دلیل شغل پدر ازدیار سیستان و بلوچستان به مرکز خوزستان مهاجرت کرده بودند در ۱۴ سالگی او و خانواده در غم از دست دادن پدر به سوگ نشستند و بار سنگین تامین مخارج زندگی و جانشینی نقش پدر برای برادران و خواهران کوچکش بر دوش ناصر نوجوان سنگینی می کرد. این شرایط او را واداشت در کنار تحصیل مشغول به کار شود تقید به نماز اول وقت و مسائل شرعی توصیه همیشگی به اهل خانه و نزدیکان بود

 در دبیرستان محل تحصیل از اعضای فعال انجمن اسلامی به شمار می رفت در کنار تربیت روح نگاهی نیز به تربیت جسم داشت کسب مقام دومی کاراته در مسابقات کشوری کسب کمربند مشکی را به ورزشکار نمونه در استان سیستان و بلوچستان تبدیل کرد پس از پایان تحصیلات دبیرستان وارد خدمت سربازی شد و در آنجا به دلیل متصف بودن به صفات پسندیده ای چون صداقت است اخلاق و تقوا مورد توجه مسئولین وزارت امور خارجه قرار گرفت پس از پایان خدمت در سال ۱۳۶۹ استخدام وزارت خارجه درآمد در این میان اشتغال به کار مانع از ادامه تحصیل نشد و در رشته کارشناسی جغرافیا ادامه تحصیل داد شهید ریگی پس از چند سال خدمت مخلصانه در تهران به عنوان مامور سابق سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در مزار شریف عازم افغانستان شد در مدت خدمت در افغانستان منشأ خدمات بزرگی در آن سرزمین بود شرایط رقت بار زندگی شیعیان در افغانستان تاثیر ژرفی

در روح و روان او بر جای گذاشت به گونه‌ای که زندگی خود را وقف آنها کرد که از جمله آنها می‌توان به نظارت بر ساخت یک مدرسه یک درمانگاه و دو مسجد در مزارشریف اشاره کرد متاسفانه زندگی پربار و کوتاه او در مزار شریف افغانستان با مظلومیت چون مولا و مقتدای حسین(ع) با یورش طالبان به نمایندگی کشورمان به پایان رسید مهاجمان پس از یورش کارکنان سفارت را به زیرزمین سرکنسولگری برده و به شهادت رساندند آنچه از شخصیت در اذهان دوست آشنا به جای مانده شخصیت صبور آرام و خوش اخلاق دائم الحضور و مهربان و بخشنده است و در مجموع این خصوصیات از او شخصیتی ساخت که یاد و خاطره او همچنان ماندگار و پابرجا مانده است. یکی از با ارزش‌ترین آثار باقی مانده از شهید ریگی دفترچه خاطرات شهید است که دو روز پیش از حمله تروریست های طالبان به همراه سایر اسناد و مدارک سرکنسولگری به لحاظ امنیتی به تهران ارسال شده بود این دفترچه خاطرات هم اکنون به عنوان سند تاریخی و ملی در موزه وزارت امور خارجه نگهداری می‌شود آخرین دست نوشته های شهید شامل دو بیت شعر و یک جمله کوتاه به شرح زیر می باشد

 من درد تورا زدست آسان ندهم             دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم از دوست به یادگار دردی دارم              کان درد به صد هزار درمان ندهم